Guk, MADEF (Maianen Askapenerako Demo Frentea)-eko komandoek, gure gain hartzen ditugu gaur Ipar Euskal Herriko hiru lekutan ber unean Maianen askatzeak ekarri dituzten ekintzak: Maule (René Cassin Komandoa), Donibane Garazi (Rigoberta Menchu komandoa) eta Uztaritze (Dominique-Joseph Garat komandoa). Hiru herrialdetako herriak, nun Maianak bere izenean egiten ziren gauza guziak deus egin ahal izan gabe ikusten zituen.

Errepublika, kontzeptu unibertsalista eta aurrerakoia, mundua argitu behar zuten XVIII. mendeko Argietatik datorrena. Erregearen nagusigoa ukatzen zuen herriak sortutakoa. Herria burujabe zela aldarrikatzen zuen herriak, pribilejioak onartzen ez zituen jendarte berri bat sortuz eta herritar guziak legearen aitzinean eskubide berak zituztela aldarrikatuz. Herritar guziek osatzen duten norbanako kolektiboaren askatasuna bermatzeko, Platon-etik Rousseau-ra, tartean Paoli edo Washington, humanitatearen borroka luze baten emaitza izan den errepublika. Baina helburu eder guzi hauek ez dira gauzatu, eta Maianaren mezua saldua izan da.

Zein askatasun, zein herriaren burujabetasun, gehiengoaren legeak ez duelarik gehiago balio Aturri ibaiaren hegoaldean bizi baldin bagira? Maianak bere begiekin ikusi ditu herri honetako hautetsi gehienak euskal departamenduaren, laborantza ganbara baten eta preso politikoen hurbilketaren aldeko jarrera hartzen; bere begiekin ikusi ditu auzapezak, herri kontseiluak, hauteskundeetan hautatutako herriaren ordezkariak publikoki gutxietsiak, demokrazia zapaldua.

Zein “eskubide berak legearen aitzinean” euskararentzat hizkuntza antolaketa eskema bat baietsia delarik, euskararen erakaskuntzaren garapena eta zerbitzu publikoen elebitasuna gehiengo gero eta handiago batek eskatzen duelarik, baina lege makur batek errepublikaren hizkuntza bakarra frantsesa izan behar dela behartzen duelarik? Marianne-ek hastapenean errepublika ele anitzduna sinbolizatzen zuen, baina bere izenean hezkuntza publikoak, armadak edo konstituzio emendakinek kultura berdintasuna ehortzi dute. Maianak aldarrikapen hauen aitzinean gobernamenduak elkorrarena egiten ikusi ditu, gehiengo bat guttiengo bat bilakarazten ikusi ditu.

Maianak galdegin du noiz gauzatu behar den beraz herritarren eta jendeen eskubideen adierazpenak bermatzen duen zapalkuntzaren aurkako erresistentzia? Zeren nazkatua da ikustea bere irudia horrela erabilia izatea.

Maiana iraindua; Maiana zikindua; Maiana saldua; baina Maiana askatua!

Askatua, bere laguntza eskaria entzun duten herritarrengandik. Zeren gu, MADEF-eko kideak, tradizio errepublikar beretik gatoz, haren izaera unibertsal eta aurrerakoian, baina ez gaur egun ematen zaion izaera salduan. Eta Maiana gutarra da!

Hiru lehen soin gainek askatasunaren bidea hartu dute, besteek bide bera hartuko dutelakoan. Hain zuzen ere, Maianak eta Demo-ek dei zabal bat egiten baitute gaur herri honetako gazteei eta adinekoei: gure herritar eginbeharra betetzeko, sar gaiten MADEF-ean! Elgarrekin, Maiana guziei beharrezkoa duten askatasun airea eskain diezaiegun, eta opor hauetan errepublikak bere egiazko izaera berreskura dezala!

Maianak askatu!
Demokrazia Euskal Herriarentzat!

MADEF-ak, entzun nahi duen orori zabaltzen dio agiri hau:

Egun, 2002-ko apirilaren 11-a den ostegun honetan, Nikolas Padrones gure borroka kidea, borroka ekintza handi batengatik auzitegi baten aitzinerat ekarria da, hots Donibane Lohitzuneko Maianaren askatzea. Ordu hartan, ahanztezina bilakatu den ekintza eder hori gure gain hartu ginuen, soingain ttipi horren egoera onartezina azpimarratuz, herriko etxeko -herritarren etxe gisa izena baizik atxiki ez duen egoitza- kontseilu gelako leiho hegian ahantzirik utzia zelarik. Bi kilo eta erdi igeltsu baizik ez bada ere, biztanlego baten gehiengo zabalaren nahia horrela zangopilaturik ikusteak ez gaitzake ihardoki gabe utz. Podere publikoek orokorki eta Donibane Lohitzuneko auzapezasak, euskal departamenduaren, euskararen eta euskal preso politikoen gaiekin daramaten ibilmoldea, honenbeste harri dira errepublikaren printzipioen harrikatzean.

Horregatik, egungo auzia ez da Demo baten auzia baizik eta herri honen botza entzun nahi ez dutenen auzia. Beste garai bateko jakobinismo hertsi batean sartua den Frantses gobernamenduaren auzia da, Rousseauren premia izateko orde Robespierrena dena. Tokiko politikalari maltzur horien auzia da, untsalaz ordezkatzen dituztenen nahien zabaltzaile eta eramaile izan behar luketelarik, jasangaitza den mespretxu baten bidez tu egiten diete begitarterat. Auzitegi hau ez dugu onartzen eta onartzen ditugun epaile bakarrak, herri honetako hiritarrak dira, haien hautetsien jujatzerat etorriak. Baina kasu egin dezaten hautetsi hauek: haien zigortze eguna ez da urrun eta herritarren uhainttoa berekin denak eramanen dituen uholde demokratiko kontrolaezina bilaka daitekelakoan gira.

Maiana ainitz gelditzen baitira oraino askatzeko. Agiri honetaz baliatzen gira errateko goiz honetan, beraz auzi egun berean, Angeluko Maiana askatu dugula eta jadanik askatuak ziren bere bost adixkideengana joana dela, hauek zinez untsa doatzilarik, eskerrak haientzat. Auzitegi honetarik beraz, oraino preso atxikiak diren Maianen askatzeko dei bat zabaltzen dugu nahiant guzier, MADEF-erat etor daitezen. Geroa gurea da. Historia gure beha da beraz ez gaitezen berantean izan.